Yalımkaya, Eskişehir ilinin Mihalıççık ilçesine bağlı bir köydür. Eskişehir iline 112 km, Mihalıççık ilçesine 85 km uzaklıktadır. Köyün iklimi, karasal iklimi etki alanı içerisindedir.

Köy, "Suyu ve meyvesi bol köy. Çilesi de çok, sefası hiç yok" biçiminde nitelendirilmiştir. 1970'lerde adı Yalımkaya olarak değişen köyün, eski adı olan Domya'nın anlamı ve neden konduğu bilinmemektedir. Gürleyik köyünden bölünerek yaylacılık yapma amacıyla ilk olarak buraya yerleşilmiştir.

Kendisine bağlı 6 mahallesi/köyü vardır: Küçük Sasa (yaklaşık 10 hane); Mavzut (yaklaşık 30 hane); Büyük Sasa (yaklaşık 17 hane); Dereçat (yaklaşık 8 hane); Fatma Tarlası (yaklaşık 5 hane); Bahçekuyu (yaklaşık 10 hane).

80 hanede yaklaşık 230 kişinin yaşadığı köy, çok fazla göç vermektedir.Altmış yaşın üzerinde olanlarda, okuma-yazma bilmeyenler bulunmaktadır. Taşımalı eğitim vardır.

Domya Karyesi Hacı Veli oğlu Halil Camii: Domya karyesinde Hacı Veli oğlu Halil tarafından yaptırıldığı anlaşılan Bu caminin de, diğer pek çok yapı gibi hangi tarihte inşa edildiğini bilemiyoruz. Ancak Vakıf kayıtlarından anlaşıldığına göre, cami XVIII. yüzyılın ikinci yarısında ibadete acık Durumdadır. Buna Gore; Hacı Veli oğlu Halil Camii’ne H. 1198/M. 1784 tarihinde Halil İsminde bir kişi hatip olarak atanmış, kendisine verilen maaş hakkında herhangi bir Bilgi kaydedilmemiştir. Bu tarihte camiye bir hatip tayin edilmiş olması, yapının bu dönemde ayakta olduğunu ve dolayısıyla daha önce inşa edildiğini göstermektedir. Camide hatip olarak görev yapan Halil’in vefat etmesinden sonra H. 1226/M. 1811’de oğlu Mustafa ve daha sonra sırasıyla; H. 1229/M. 1814’te diğer oğlu Ali ve H. 9 Safer 1276/M. 7 Eylül 1859’da da İsmail oğlu Halil Efendi bu göreve tayin edilmiştir. Hatip olarak atanan bu kişilere verilen maaşlar hakkında da herhangi bir bilgi kaydedilmemiştir. Vakıf kayıtlarında Hacı Veli oğlu Halil Camii olarak gecen ve XVIII. Yüzyılın ikinci yarısından itibaren ibadete acık durumda olduğunu gördüğümüz bu yapı Da günümüzde mevcut değildir.

Yalımkaya’nın mahallesi olan Sasa'nın anlamı ve neden konduğu bilinmemektedir. Köy sakinlerinin "dedeleri" Gürleyik ve Dinek'ten eski adı Domya olan Yalımkaya'ya, oradan da bu raya 1800'lerde gelip yerleşmişlerdir. Köyün bulunduğu alan, "Bozca armut" alanı olarak

anılmaktadır. 30 hanede yaklaşık 100 kişi yaşamaktadır. Çok fazla göç veren köye, göç ettikleri yerden geri dönen olmamıştır. Köye dışarıdan gelip yerleşen de olmamıştır. Yağmur Duası'nda ziyaret edilen Tepecik Dede yatırı vardır

Yalımkaya da bulunan Sarıkaya ve Karakaya mağarası tarih turizmi açısından çok değerlidir.

Sarıkaya Mağarası
Özellikleri: Toplam uzunluğu 591 m. olan mağaranın iki girişi vardır. Birbirine bağlı üç kattan oluşur. Tabanında kum, çakıl ve molozlar bulunan mağaranın alt katı nemli olduğundan damlataşca zengindir.

Mağaranın soğuk ve nemli bir havası vardır. Üst kat 13ºC, yüzde 80 neme, alt kat 10ºC, yüzde 90 neme sahiptir.
Mağara, Prehistorik(tarih öncesi-taş devri) dönemlerde insanlar tarafından kullanıldığını gösteren Çakmaktaşı yongaları seramik ve tuğla parçaları ve insan kemikleri gibi buluntu ve şekillere sahiptir.

Sarıkaya Mağarasının içi, görünümleri son derece güzel sarkıt, dikit, sütun,duvar ve perde damlataşları ve damlataş havuzları ile kaplıdır ve mağaranın fiziki özellikleri insanların girip-çıkmasına uygundur. Bu nedenlerle turizm amaçlı kullanıma çok elverişlidir. Ayrıca bundan önceki bölümde anlatılan ve ilginç damlataşlara sahip olan Karakaya Mağarası’na çok yakın oluşu ve doğal çevrenin güzelliği, bu önemi daha da arttırmaktadır.

Yalımkaya, doğal hayatın yaşandığı bir çok yabani hayvan ve özellikle kızıl geyiklerin üretim sahasında ve doğal hayatta   yaşadığı bir bölgedir. Ayrıca nesli tükenmekte olan karar akbabalar bu bölgede yaşamaktadır.

Dünyada sadece Çatacık florasında  bulunan 100 ün üzerinde bitki mevcuttur. Yöre bu yüzden fotoğraf turizmi açısından çok değerlidir.

      (Centaurea nivea-peygamber çiçeği)            (Klasea yunus emrei (7)-yunusemre çiçeği)

Sığır ve koyunun yanı sıra kıl ve tiftik keçisi de bakılmaktadır. Arıcılık yapan birkaç aile varsa da, kendilerine yetecek kadar kovana sahiptirler.

Fasulye, patates, arpa, buğday, çavdar ve az miktarda da mısır ekilmektedir. Ayrıca patates, biber, dolmalık biber, salçalık biber, salatalık, karnı bahar, mor/kırmızı kelem/lahana, beyaz kelem/lahana gibi sebzeler de yetiştirilmektedir, öküzlerin çektiği döven hala kullanılıyor. Köyde sadece iki traktör olduğu için başka yerlerden de getirtilmektedir. Arazi koşullan dolayısıyla tarlalar genelde öküzle sürülmektedir. Atlarla "dink" çevrilmektedir. Hasat zamanı tırpan kullanılmakta, patos aracıyla da harman yapılmaktadır.

Yalımkaya Çevre Köyleri Kültür ve Sosyal Yardımlaşma derneği vardır. Dernek her yaz Çatacık ormanları piknik alanında yerel sanatçılar konseri ve piknik düzenlemektedir. Her yıl yağmur duasına çıkılır,bayramlarda köyde toplu bayramlaşma geleneği devam etmektedir.

5.Çatacık Pikniği ve yerel sanatçılar Konseri    Yalımkaya da bayramlaşma töreni

Yol 1977'de açılmıştır. Haftada üç gün sefer yapan Yalımkaya Kooperatif hizmete soktuğu  bir otobüs vardır. Dolayısıyla alışveriş için il ya da ilçe merkezine gidilebilmektedir

Kanalizasyon şebekesi vardır. PTT acentesi vardır. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ulaşımı sağlayan yol asfalttır. Köyde elektrik vardır.

Köyün içme suyu şebekesi vardır. , 2 kahvehane, 1 çamaşırhane vardır. Köye gezici bakkallarda uğramaktadır. Orman Kalkındırma Kooperatifi faaliyettedir.

Ali Dede tekkesi vardır. Bazıları içinde para gömülü olduğunu düşündüğü için mezarı kazmıştır. Yağmur Duası dışında ziyaret edilmemektedir.

1986 yılında yapılan camii ve minaresinin bir benzeri bulunmazken, 2 yıl önce tescil edilerek yenileme kararı alınan minare halen restore edilemedi. Doğal güzellikleriyle bilinen Yalımkaya Köyü'nde tam 216 yıl önce ahşaptan yapılan minare de yıkılmaya yüz tuttu. 2 yıl önce Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından koruma altına alınarak tescillenen camii ve minaresinin acil olarak restorasyonunun yapılmasına karar verildi.